به نقل از «قدس آنلاین»

غذای حضرتی؛ تبریکی که فقیر و غنی و زائر و مجاور نمی شناسد

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۴۹۷۳۸

فقیر و غنی و زائر و مجاور نمی شناسد، چه کسی است که دلش نخواهد میهمان سفره اهل کرم باشد و لقمه تبرکی از این خوان گسترده نصیبش شود. اصلا هر چیزی که در حریم حرم حضرت رضا(ع) باشد متبرک به وجود گرانقدرشان است. این تبرک گرفتن هم مال امروز و دیروز نیست، در همه این سال هایی که این صحن و سرا و این وجود مقدس و پربرکت در این شهر بوده، تبرک جستن و مهمان پذیری هم بوده است، هر چند سفره‌داری در حرم مطهر سابقه رسمی‌اش به ۵۰۰ سال پیش برمی‌گردد که تیموریان ساز وکاری درست کردند و مهمانسرایی راه انداختند که اسمش بود "غلورخانه" و با نذورات برای فقرا و نیازمندان غذایی مثل حلیم می‌پختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اصلا همه این‌ها وسیله بودند، چه تیموریان، چه صفوی‌ها و هر کسی که خودش و نامش را در تاریخ حریم حرم مطهر ثبت کرده است. بهانه‌ها و وسیله‌هایی که به خواست خدا و به دلیل وجود مبارک امام جمع شدند و غذایی را تبرک کردند و به مردمی دادند که دل‌شان می‌خواهد جوری که بهتر است قسمتی از رزق‌شان متبرک شود به بزرگترین وجود قدسی که در دیارشان دارند. در دوره صفوی که همه چیز سر و سامان بیشتری می‌گیرد مهمانسرای حضرت هم رونق می‌گیرد و خدام حرم هم علاوه بر زائران و نیازمندان از غذای حرم استفاده می‌کنند. این می‌شود که موقوفات و نذورات زیادی برای این پذیرایی اختصاص پیدا می‌کند. آن زمان مهمانسرا انباری داشته که اسمش را گذاشته بودند "حویج خانه" مهمانسرا هم نظم انظباطی می‌گیرد و افرادی به عنوان «توشمال» (خوان‌سالار یا ناظر آشپزخانه)، ناظر شیلان، سفره‌چی، کباب‌پز، بریانی‌پز، رحبان(خوش‌آمدگو)، قاپوچی(دربان)، ایاغچی(پیشخدمت) و چند سمت دیگر، در آشپرخانه حضرتی خدمت می‌کردند و مواجب می‌گرفتند.

در بعضی ایام سال، غذاهایی ویژه در آشپزخانه حرم می‌پختند با عنوان "شیلان" . شیلان به لحاظ کیفیت و تنوع، منویی بسیار کامل، خوشرنگ، خوشمزه و مخصوص اعیاد بود. در دوره ناصرالدین‌شاه، آشپزخانه که به آن «کارخانه مبارکه» هم می‌گفتند، به دو قسمت جداگانه تقسیم شد؛ یک قسمت آشپزخانه مخصوص پختن غذای زوار بود که در ضلع جنوبی بالاخیابان(بست شیخ طوسی امروزی) قرار داشت و قسمت دیگر، آشپزخانه مخصوص خدّام بود که محل آن در ایوان جنوبی صحن نو قرار داشت. روزانه، تعداد معینی از زوار و گاهی هم مهمانان ویژه، بر سر سفره حرم رضوی می‌نشستند. در ایام محرم و صفر هم، بعد از برگزاری مراسم عزاداری که معمولاً به صورت روزانه در حرم برقرار بود، عزاداران را به صرف غذا دعوت می‌کردند. بعدها با ساخت مهمانسرای ویژه، ابتدا در بست شیخ طوسی و بعدها در بست نواب صفوی و این روزها در صحن غدیر، ساز و کار پذیرایی از زائران و مجاوران حرم رضوی، پیشرفت کرد و تبرک جستن از غذای حضرت متفاوت شد.

مهمانسرای جدید

خاندان کرم، کارش جود و کرم و بخشش است در این سالها کار مهمانسرای حضرتی سامان گرفته است چون قرار است کرامت شامام رضا(ع) شامل حال میهمانان و زائران شود. در همه دوران ها کسانی بودند که با نذر و نیاز مهمانسرای حضرتی را پر رونق نگه می داشتند و این ماجرا در سال های اخیر به دلیل توزیع غذا بین تعداد بیشتری از زائران و مجاوران پر رنگ تر شده است.

اصلاح و بازسازی ۱۱۰ متر خطوط پرکن دیگ های پخت برنج و خورشت مهمانسرای غدیر و سرویس و نگهداری ۲۰۵ دستگاه تجهیزات پخت و پذیرایی مهمانسرای غدیر و ۲۴۷ دستگاه تجهیزات پخت و پذیرایی هم در مهمانسرای حرعاملی کارهایی بوده که برای پذیرایی از زائران محترم آستان رضوی در همین چند سال اخیر انجام شده است.

نویسنده: صدیقه سادات بهشتی

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: مهمانسرای حضرت رضا حرم رضوی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۴۹۷۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«کرایی مرغ» یک غذای مجلسی که باید امتحانش کنی

«کرایی مرغ» یک غذای خوشمره پاکستانی است که مزه و بوی بی‌نظیری دارد و هواداران بی‌شماری را مجذوب خود کرده است.

شاید از آن دسته افرادی باشید که به سختی طعم‌های جدید را امتحان می‌کنند، اما این قول را به شما می‌دهیم که از مزه و بوی این غذا بی نهایت راضی خواهید بود.

مواد لازم:

طرز تهیه:

در قدم اول پیاز را بشویید و پوست بگیرید و نگینی ریز خرد کنید.

گوجه فرنگی‌ها را هم بعد از شست و شو ۵ دقیقه در آب جوش قرار بدهید و بعد در آب سرد بگذارید تا به راحتی پوست آن کنده بشود. نیازی به پوست گوجه فرنگی نداریم! بعد از انجام این کار گوجه فرنگی‌های بدون پوست را پوره کنید. از گوشتکوب برقی یا مخلوط کن یا حتی رنده دستی می‌توانید برای این کار استفاده کنید.

پیاز‌های نگینی شده را در مقداری روغن تفت بدهید و وقتی رنگ آن‌ها طلایی شد تکه‌های مرغ را داخل تابه بگذارید. با صبر و حوصله مرغ‌ها را سرخ کنید. باید تمام اطراف آن‌ها به خوبی سرخ شده و طلایی بشود. حالا وقت جشنواره عطر است! نمک، فلفل قرمز، زردچوبه، پودر کاری و تخم گشنیز را اضافه کنید و تفت بدهید تا بوی آن‌ها آشپزخانه شما را تسخیر کند!

در این قسمت باید آب را به مواد اضافه کنید ۲ استکان آب جوش را داخل تابه بریزید و در آن را بگذارید. اجازه بدهید مواد در کنار همدیگر با آرامش و شعله حرارت ملایم بپزند و شما هم یک تابه دیگر بردارید و در آن روغن بریزید تا داغ بشود و سیر را بعد از پوست گرفتن له کنید و به همراه زنجبیل رنده شده در آن تفت بدهید. وقتی به مرحله سرخ شدن رسیدند رب گوجه فرنگی را به آن‌ها اضافه کنید و تفت بدهید تا هم از خامی دربیاید و هم رنگ باز کند. حالا نوبت به پوره گوجه فرنگی می‌رسد. پوره را تا مرحله‌ای که آب آن کاملا کشیده شود و بافت آن هم سرخ شود و تغییر رنگ بدهد سرخ کنید. در اینجا سس شما آماده است و بهتر است آن را به مرغ‌ها اضافه کنید تا یک ساعت دیگر این غذای خوشبو و خوشمزه پخته شود و تمام طعم‌ها در هم ترکیب شده و برای سرو آماده بشوند.

تکه‌های مرغ را به شکل دلخواهتان در ظرف موردنظر بچینید و نوش جان بفرمایید. این غذا با نان سرو می‌شود برای همین سس آن باید غلیظ باشد.

منبع: برترین‌ها